1006 De dappere Hub: Een tragische oorlogsverhaal in Baarlo
Vermelding op het oorlogsmonument op het kerkhof te Baarlo.
Enkele dagen na de bevrijding van Baarlo op 22 november 1944 was de oorlog nog lang niet voorbij. De Duitsers, die zich aan de overkant van de Maas in Steyl en Tegelen hadden verschanst, hielden het dorp onder schot met granaten. De Engelse troepen hadden weliswaar de controle over Baarlo, maar de beschietingen maakten het dagelijks leven onvoorspelbaar en gevaarlijk.
Een Engelse tank had kort daarvoor de winkel van de familie Hutjens in de Grotestraat geramd, waardoor de voorgevel gedeeltelijk was ingestort. Ondanks de voortdurende dreiging was het die dag rustig op straat. Ik, toen nog een kind, ging samen met mijn zus Truus kijken naar de ravage. Terwijl we daar stonden, hoorden we plotseling het angstaanjagende geluid van fluitende en inslaande granaten . We wisten dat we snel moesten schuilen.
Ik had mijn step bij me en haastte me naar huis. Via de achterdeur vloog ik naar binnen en dook de kelder in om in veiligheid te zijn. Mijn zus Truus rende naar de overburen en vond daar beschutting. In de kelder zaten ook twee zoons, Hub en Leo, van bakker Dings uit de Spoorstraat in Tegelen, die de Maas waren overgestoken naar het bevrijde gebied. Hub, vroeg waar mijn zus was. Ik vertelde hem dat ze naar de overburen was gevlucht.
Met een moed die mij tot op de dag van vandaag nog raakt, ging Hub naar buiten om mijn zus te halen, ondanks het gevaar. Terwijl hij op straat liep, sloeg een granaat in. Hub werd zwaargewond. Engelse militairen brachten hem naar het militaire veldhospitaal in Sevenum, maar het mocht niet baten. Op 27 november 1944 overleed hij, op slechts 21-jarige leeftijd.
Vijftig jaar na deze tragische gebeurtenis hebben mijn echtgenote en ik een bezoek gebracht aan het kerkhof in Tegelen, waar Hub was begraven na de bevrijding van Tegelen. Zijn graf was er nog steeds. We hebben bloemen gelegd en stilgestaan bij zijn opoffering. Zijn goedheid om mijn zus uit de gevaarlijke situatie te redden heeft hij met zijn leven moeten bekopen. Het is een gebeurtenis die ik nooit zal vergeten en die steeds weer naar boven komt wanneer ik terugdenk aan de oorlogsjaren.
Hub 's moed en opoffering blijven voor altijd in mijn herinnering.
© Hub Brueren
